Laboro - Part 8

Laboro

Kapitalismo. Ekonomiko. Resistado.

Parto 8

AVERTO: ĉi tiu traduko estas nek ĝusta nek kompleta. Ĝi estas projekto por plibonigi mian esperanton. Se vi deziras korekti mian tradukon (originale angle) kontaktu min.

Vidu la Tutan Tradukprojekton

Vi Bezonas Laboron Por Vivteni

“Taksoj de vivokostoj” estas iluziaj – oni ne vere vivas! “Taksoj de laborado” estas pli ĝusta, kaj ĝi ne estas malmultekoste.

Ĉiuj scias kion dompurigistoj kaj telerlavistoj pagas por esti la fundo de nia ekonomio. Ĉiu el la plagoj de malriĉeco – dependeco, difektaj familioj, malsaneco – estas kutimaj por tiaj laborantoj; la homoj kiuj transvivas ĉi tion, kaj iel alvenas laboron ĉe la komenco de la laborperiodo, estas miraklo. Pensu pri kion ili povus atingi se si estu liberaj por apliki tiun potencon por fari iun krom enspezanta monon por iliaj dungantoj!

Kio pri iliaj dungantoj, bonŝance esti pli altaj sur la piramido? Vi pensus ke enspezi pli grandan salajron, signifus ke vi havos pli monon kaj pli liberecon, sed ĝi ne estas tiel simple. Ĉiu laboro havas malvideblajn kostojn: kiel telerlavisto devas pagi busoveturprezon kaj al kaj el la laborejo, korporacia advokato devas flugi libere iam ajn, por konservi membrecon ĉe la golfludejo por renkontiĝoj komercaj neformalaj, por posedi etan domegon por gastigi gastojn kiuj ankaŭ estas aĉetantoj. Ĉi tio estas kial mezklasanoj ne povas facile ŝpari monon por kiam ili atingas pli altan nivelon, por ke ili povas eksiĝi la konkuro: atingi pli altan nivelon signifas vi kuras samloke. Vi povus progresi al pli belaspekta kuradmaŝino, sed vi bezonos kuri pli rapide por resti sur ĝi.

Kaj ĉi tiuj kostoj de laborado estas la malplej multekoste. Unun enketon eltrovas ke homoj el diversegaj vivmanieroj estis demanditaj pri kiom da mono ili bezonus por vivi tia vivo kiun ili deziras; ĉu aŭ malriĉulo aŭ riĉulo, ili ĉiuj respondis ke ĉirkaŭ duobla de sia nuntempa enspezo. Do, mono estas ne nur multekoste por akiri, sed, kiel ia ajn dependiga drogo, ĝi fariĝas malpli kaj malpli kontentiga! Kaj ju pli vi grimpas la piramidon, des pli vi bezonas batali por resti tie. La riĉa estro devus forlasi siajn malĝentilajn pasiojn kaj sian konsciencon, devus konvinki sin mem ke si meritas pli ol la kompatinduloj kiuj laborado provizas por sia komforto, devus halti sian impulson por demandi, dividi rimedojn, imagi sin mem vivanta vivo de alia; se si ne faras do, pli aŭ malpli baldaŭ, ia pli malkompatema konkuranto anstataŭigos sin. Ambaŭ manlaboristoj kaj administrantoj devus preskaŭ mortigi sin mem por konservi siajn laborojn kiuj konservas siajn vivojn; la rezulto estas detruo de aŭ korpo aŭ animo.

Tiuj estas la kostoj kiujn ni pagas persone, sed ankaŭ estas mondokosto pagi por ĉi tiu laborado. Kune kun la mediokostoj, estas malsanecoj, vundoj kaj mortoj rilate al laborado: ĉiujare, ni mortigas homojn po miloj por vendi burgerojn kaj membrecojn de ekzercadejoj al la transvivantoj. La Usona Fako de Laboro raportis ke duoble da homoj suferis morto pro vundoj el laboro ol tiuj kiuj mortis ĉe la atakoj je 11an de septembro en Usono, kaj tiu ne inkluzivas la nombron de malsanecoj pro laboro. Precipe, pli multegekosta ol iu ajn kosto, estas la kosto de neniam lernanta kiel direkti niajn proprajn vivojn, neniam havanta la eblecon por respondi aŭ eĉ demandi kion ni farus kun nia tempo sur ĉi tiu mondo se ni havus la elekton. Ni neniam scios kion ni forlasis kiam ni nur akceptas mondon en kiu homoj estas tro okupataj, tro malriĉaj, aŭ tro rompataj por fari tion.

Kial laboras, se ĝi estas tiel multekosta? Ĉiu scias la respondon – neniel alia maniero ekzistas por akiri la rimedojn ke ni bezonas transvivi, aŭ eĉ partopreni en societo. La pli fruaj vivmanieroj kiuj permesis al ni vivi, estis detruataj – ili estis detruataj pro konkerantoj, vendistoj de sklavoj, kaj korporacioj kiuj ne restigis nek tribon, nek tradicion, nek ekosistemon funkciantajn. Spite propragando el kapitalistoj, liberaj homoj ne kuras fabrikejojn por salajroj magraj se si havas aliajn elektojn, eĉ ne por popularaj ŝuoj kaj programaroj.


Per laboranta kaj aĉetumanta kaj pagantaj fakturojn, ni ĉiuj helpas daŭrigi la kondiĉojn kiuj ebligas tiajn agadojn. Kapitalismo ekzistas ĉar ni inventas ĉiun ke ĝi enhavas: ĉiu de nia energio kaj lerteco en la merkato, ĉiu de niaj rimedoj ĉe la superbazaro kaj la borso, ĉiu de nia atento ĉe la amaskomunikilo. Pli precise, kapitalismo ekzistas ĉar niaj ĉiutage agadoj ja estas ĝi. Sed ĉu ni daŭras reprodukti se ni sentas ke ni havas alian elekton?

Vidu la Tutan Tradukprojekton