Laboro - Parto 10

Laboro

Kapitalismo. Ekonomiko. Resistado.

Parto 10

AVERTO: ĉi tiu traduko estas nek ĝusta nek kompleta. Ĝi estas projekto por plibonigi mian esperanton. Se vi volas korekti mian tradukon (originale angle) kontaktu min.

Vidu la Tutan Tradukprojekton

Laboro Infuzas Iniciatemon

Homoj penige laboras nuntempe, certe. Liganta la eblecon akiri rimedojn kontraŭ merkataj rendimentoj kaŭzis neniam antaŭe konata progreso kaj teknologia kaj produktada. Vere, la merkato akaparas la akiradon de niaj kreemaj kapabloj ĝis tia grado ke multaj homoj nur ne transvivas sed ankaŭ havi ion por fari, sed kian iniciatemon ĉi tio infuzas al homoj?

Ni revenu al mondplivarmiĝo, unu el la plej seriozaj krizoj kiuj kontraŭstaras la mondon. Post jardekoj de neado, politikistoj kaj komercistoj finfine faris ion pri ĝi. Kaj kion ili faras? Trovanta manierojn por gajni monon! Karbokreditoj, "pura" karbo, "verda" investado – kiu vere kredas ke ĉi tiuj estas la plej efektivaj manieroj por halti mondplivarmiĝon? Ironie, la katastrofo kiun esti kaŭzita de kapitalistoj nun povas esti uzata por sproni pli de konsumado, sed ĝi montras pli pri la tipo de iniciatemo kiun ĝi infuzas. Kia homo, frontanta la eblecon por malhelpi la finiĝon de vivo sur la tero, respondas, "Jes ja, sed kion tiu provizas al mi?"

Se ĉio en nia societo estas spronata pro motivo por gajno, eble tio ne estas iniciatemo. Vere havanta iniciatemon, iniciatanta novajn valorojn kaj novajn vivmanierojn – ĉi tio estas tiel nekredebla al la ambicia komercisto kiel la plej mallaborema dungito. Kio se laborado – tio estas, donanta vian kreeman potencon al aliaj, ĉu manaĝistoj aŭ klientoj – fakte forronĝas iniciatemon?

La pruvo por ĉi tio plivastiĝas krom la laborejo. Kiom da homoj kiuj ĉiam ĉiutage iras laborejon sed ne povas alveni ĝusttempe al bandpratiko? Ni ne povas legi la ĉapitrojn por la libroklubo eĉ kiam ni povas fini hejmtaskon por lernejo; la aferoj kiujn ni vere volas fari troviĝas ĉe la fundo de nia "por fari" listo. La kapablo por fari sindevigojn, fariĝas io ekster ni, asociata kun eksteraj rekompensoj aŭ punoj.


Imagu mondon kie tio, kion homoj faras, ili faris ĝin ĉar ili volis do, ĉar ili propre volis ke ĝi plenumiĝu. Laŭ dungantoj kiuj baraktis kun indiferentaj dungitoj, la ideo ke kunlabori kun homoj kiuj prizorgas la samajn projektojn ŝajnas utopie. Sed ĉi tio ne estas pruvo ke nenio fariĝus kompleta sen estroj aŭ salajroj – ĝi nur montras ke laboro ŝtelas el ni iniciatemon.

Vidu la Tutan Tradukprojekton